Krismas dan Tahun Baru di Kuala Lumpur

Selamat Tengahari allemaal! 

Ik keek zojuist naar het laatste blogbericht en zag dat deze alweer van ruim een maand geleden is. Hoog tijd om weer eens een update te geven dus! 

26 november mocht ik mijn 21ste verjaardag vieren in KL. Dat voelde best gek. Je verjaardag in een ver land vieren. Overdag heb ik een normale werkdag gehad. 's Avonds ben ik met een huisgenoot en mensen van de vereniging van St. Andrews Church (de kerk waar ik zondags naartoe ga) naar een Indiaas restaurant gegaan. Heerlijk gegeten! Als toetje hebben we gesmuld van een lekker taart. Eerst moest ik de kaarsjes uitblazen. Na afloop van de avond concludeerden we dat we met maar liefst 6 verschillende nationaliteiten aan tafel hebben gezeten die avond. 

Zaterdag 28 november hebben we, een huisgenoot en ik, de KL Tower bezocht. Dit is een soort verfraaide 420 meter hoge mega-Euromast. We zijn naar boven geweest en hebben daar genoten van het prachtige uitzicht over heel Kuala Lumpur. Na afloop zijn we ook weer naar beneden gegaan. Vervolgens zijn we naar een restaurant gelopen. Het restaurant heet 'Flavors of Malaysia'. De KL Tower bevindt zich op een heuvel en op die heuvel is een soort dorp waar allerlei activiteiten gedaan kunnen worden. We liepen het restaurant binnen en het werd ons meteen duidelijk dat het niet erg druk was die avond (we waren de enige twee). De gastheer gaf ons een uitgebreide uitleg over het buffet en vervolgens konden we aanvallen. Gedurende de maaltijd werd een aantal delicatessen voorgeschoteld. Er werd bijvoorbeeld een soort ijs met kleurrijke kauwgomballen geserveerd. Althans, daar leek het op. We hadden geen idee wat het was. In Maleisië heb ik al vaker dingen gegeten waarvan ik totaal flauw benul had van wat het was, maar daar kijk ik nu niet meer van op :) Een momentje later kwam er opeens een groepje Maleisische jongedames op het podium in het restaurant. We werden plots opgeschrikt door een oorverdovend kabaal. Ze sloegen opeens ritmisch op een soort immense bamboestok. Daarna begonnen ze vrolijk in een rondje op de muziek te dansen. Wij werden het podium opgeroepen. Mijn huisgenoot en ik keken elkaar verbaasd aan en begonnen vervolgens uitgelaten mee te dansen. Wat een feest! 

De maandag na dit weekend ben ik voor de derde en laatste keer naar Johor Bahru gevlogen om het warehouse weer een week te bezoeken en onderzoek te doen. Dat verliep goed. Tussen de middag ben ik gezellig meegegaan met collega's om te eten. Rond een uur of 12.30/13 uur is er normaalgesproken opeens niemand meer te vinden in het bedrijf. Veel mensen nemen dan bijna een uur pauze en gaan uit eten. Maleisië is een echte foodcultuur. Het gespreksonderwerp is dan doorgaans ook 'eten'. Het weekend erop was Sinterklaas. Ja, hoe gaat dat dan in Maleisië, waar helemaal geen (hulp)Sinterklaas is? Hoewel Sinterklaas ook hier arriveert voor de Nederlandse kinderen in Maleisië, had ik 5 december een afspraak met de tandartspiet. Tsja, meneer De Jong, zo stond er geschreven in het grote boek, u heeft teveel van de pepernoten en andere lekkernijen gesnoept afgelopen jaar... Gelukkig was de tandartspiet bekwaam genoeg om mijn kiespijn te verhelpen. Zoals Sinterklaas op 6 december weer vertrok, zo moest ik zondag 6 december ook afscheid nemen van een hele goede huisgenoot en vriend. Zijn stageperiode zat erop en die zondag vloog hij weer terug naar Nederland. Ik kan met hem terugkijken op een onvergetelijk mooie periode! Die avond ben ik naar de 'The Festival of Nine Lessons & Carols' geweest in de kerk. Een inspirerende avond waarin het kerstevangelie werd voorgedragen door een aantal ambassadeurs van verschillende landen. Ook werd een aantal kerstzangen gezongen.  

De werkweek daarna, nu dan als enige Nederlandse stagiair, ging prima. Zaterdag 12 december ben ik wederom naar de kerk geweest. Dit keer vanwege de 'International Christmas Carol Evening' . Een aantal van de vele nationaliteiten die deze kerk telt, mocht een kerstlied ten gehore brengen. Met ongeveer 15 Nederlanders hebben we het 'Ere zij God' gezongen. Het laatste refrein hebben we met de hele kerk in het Engels gezongen. Zondagmorgen werd ik uitgenodigd in de kerk om een getuigenis bij te wonen die avond. Ik moest in pak komen, want er zouden veel zakenmensen aanwezig zijn. Het bleek dat een zakenman die 17 jaar zeer ernstig ziek was, ging getuigen van hoe God hem weer deed genezen. Zijn vrouw, een belangrijk persoon binnen de bankensector in Azië, was eerder tot geloof gekomen. Haar man herstelde uiteindelijk en kwam ook tot geloof. Zij vertelden hun verhaal die avond vol passie en enthousiasme. Erg inspirerend en bijzonder om te zien! 

Maandag 14 december stond ik zoals gewoonlijk vroeg op om naar het werk te gaan. Aangekomen bij het kantoor vond ik alles er verdacht donker uit zien. Wat bleek nu, de sultan van Selangor (een staat van Maleisië) had als donderslag bij heldere hemel maandag 14 december tot een vrije dag verklaard. Waarom? Omdat de voetbalclub van Selangor kampioen was geworden. Waar in Nederland de vrije dagen al voor jaren vastliggen, wordt in Selangor een bepaalde dag plotseling tot een vrije dag verklaard. Ik kon het niet bevatten. Om lachen kon ik er in ieder geval wel :) 

Dat komende kerstperiode een extra bijzondere periode is, is voor mij wel duidelijk. Kerst en oud en nieuw in een ander land. Hoe gaat dat dan? Je hebt in ieder geval niet de familie, vrienden en kennissen om je heen die je gewend bent. Maar dat betekent niet dat deze periode van feest daarom minder bijzonder is. Komende donderdag 24 december is de kerstnachtdienst in St. Andrews of de 'Christmas Eve Candlelight Traditional Service' zoals die hier wordt genoemd. Oud en nieuw vier ik op de top van KL Tower. Dat belooft wat te gaan worden. In ieder geval een prachtig uitzicht over de stad tijdens de jaarwisseling. 

Ik wil jullie voor nu vooral hele mooie kerstdagen toewensen en alvast een goede jaarwisseling! Of zoals in Maleisië wordt gezegd: 'Selamat Hari Krismas dan Selamat Tahun Baru! 

Groet Johan